Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Ασφαλές και Καθαρό Νερό; «ΧΛΩΡΙΩΣΗ και μετά… από-Χλωρίωση!»

Η Πορταριά και τα γύρω χωριά…

Καθημερινό θέμα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο είναι τις τελευταίες μέρες η χλωρίωση του νερού από τη ΔΕΥΑΜΒ στα χωριά του Πηλίου και η αναστάτωση που προκλήθηκε. Από τη μία οι κάτοικοι διαμαρτύρονται -δικαίως- γιατί είχαν πάντα ένα άριστο πηγαίο νερό και από την άλλη η ΔΕΥΑΜΒ οφείλει να προστατεύσει την υγεία του πληθυσμού από το μικροβιακό φορτίο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:


…μικρόβια στο δίκτυο…

Για ποιο λόγο δημιουργήθηκε μικροβιακό φορτίο; Εάν μπορεί να εντοπιστεί η αιτία τότε έχει καλώς, μπορεί ο πληθυσμός της περιοχής να συνεχίσει να καταναλώνει καθαρό νερό όπως πρότινος. Η αιτία όμως δεν μπορεί να είναι μόνο πρωτογενής, δηλαδή στην πηγή (όπως παραδέχθηκαν οι εκπρόσωποι της ΔΕΥΑΜΒ χθες βράδυ στην εκπομπή «Πολιτικό forum» του κ. Λουκά στην τηλεόραση του Astra) αλλά στο δίκτυο των παλαιών σωληνώσεων όπου «ταξιδεύει» το νερό. Η επιμόλυνση βρέθηκε στην τελική χρήση (βρύσες) όπου μετρήθηκαν οι αποκλίσεις από το νόμιμο όριο.


Χλωρίωση και όρια νομοθεσίας

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η ΔΕΥΑΜΒ πρέπει να επισκευάσει όλο το «αχαρτογράφητο δίκτυο Πορταριάς» -όπως δήλωσε η κα Αναστασία Κολιού, δν/ντρια της ΔΕΥΑΜΒ- δίκτυο με νέους πλαστικούς σωλήνες (σε κάποια σημεία έχει ήδη γίνει) και να ελέγχεται συχνά και περιοδικά ότι δεν υπάρχουν διαρροές, δεν υπάρχουν βλάβες, και το δίκτυο είναι μονίμως υπό πίεση! Η άλλη λύση; Η χλωρίωση του νερού «ιδανικά» με δοσομετρικές αντλίες ώστε να μην υπάρχει υπολειμματικό χλώριο άνω των 0,2-0,4 mg/l (σημειώστε εδώ ότι αυτό το όριο ισχύει και για τη χρήση του νερού στο πλύσιμο, ντους κλπ – πρέπει να έχει την ίδια ιδιότητα ως πόσιμο! Αυτό ενδιαφέρει πρωτίστως την υγειονομική Υπηρεσία). Άλλες τεχνικά λύσεις όπως η οζονίωση στις δεξαμενές αποθήκευσης νερού ή η χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας UV (σχετικό άρθρο κ. Τσελέντη στον «Ταχυδρόμο» 24/1/2012 με την τεκμηρίωση του κ. Αλέξανδρου Γούναρη, χημικού μηχανικού) δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε όλο το μήκος του δικτύου. Άρα λοιπόν η χλωρίωση είναι απαραίτητη.


Γιατί το χλώριο προστίθεται στο πόσιμο νερό;


Από τα τέλη του 19ου αιώνα, το χλώριο έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται λόγω μικροοργανισμών. Επίσης, προστίθεται στο νερό προκειμένου να αποφευχθεί η εκδήλωση μολυσματικών νόσων, όπως η διάρροια, που θα περνούσαν μέσα από το νερό. Ακόμα και σήμερα, ο ρόλος του χλωρίου στον τομέα του καθαρισμού των υδάτων παραμένει ο ίδιος. Προστίθεται για την απολύμανση του νερού, έτσι ώστε να είναι καθαρότερο για κατανάλωση. Ωστόσο, μπορεί από μόνο του να δημιουργήσει προβλήματα. Για το λόγο αυτό, πρέπει κιόλας να απομακρύνεται πριν από την κατανάλωση.


Γιατί το χλώριο θεωρείται επιβλαβές σε πόσιμο νερό;

Η κα Εβίνα Παπαρίζου, βιολόγος-μικροβιολόγος τροφίμων ανέλυσε διεξοδικά στο Κατηχώρι στις 18/1/2012 τις επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων. Παρά το γεγονός ότι το χλώριο επιτελεί ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην απολύμανση του νερού, είναι επίσης σημαντικό να μην αφήνει «ίχνη» πίσω του. Τα ίχνη αυτά είναι εύκολα διακριτά από την έντονη γεύση που δίνουν στο νερό. Η οσμή του χλωρίου στο νερό μπορεί να είναι αρκετά ισχυρή. Αυτό, σε συνδυασμό με τη γεύση μπορεί να καταστήσει το νερό ακατάλληλο για πόση.

Αλλά οι κίνδυνοι του χλωρίου στο νερό δεν περιορίζονται μόνο στην οσμή και τη γεύση του. Το χλώριο μπορεί να είναι τοξικό σε υψηλά επίπεδα. Χημικά, η ουσία αυτή έχει ταξινομηθεί ως δηλητήριο. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το χλώριο μπορεί να αντιδράσει με άλλες χημικές ουσίες που υπάρχουν στο νερό και να προκαλέσει τριαλογονομεθάνια, μια κατηγορία ενώσεων που περιλαμβάνουν χλωροφόρμιο και βρωμοφόρμιο. Η παρατεταμένη έκθεση σε αυτές τις χημικές ουσίες μπορεί να είναι καρκινογόνος. Οι γυναίκες που πίνουν χλωριωμένο νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν μεγαλύτερη τάση να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.


Ελεύθερες ρίζες και η ζημιά που μπορούν να κάνουν στο ανθρώπινο σώμα

Οι ελεύθερες ρίζες είναι ουσίες που παράγονται από τον οργανισμό μας, τόσο κατά τη διαδικασία φυσιολογικών λειτουργιών, όπως ο μεταβολισμός των τροφών και η σωματική άσκηση, όσο όμως και από εξωγενείς παράγοντες όπως το κάπνισμα, η εισπνοή ρύπων, η ηλιακή ακτινοβολία και άλλα.

Η ιατρική επιστήμη ανησυχεί όλο και περισσότερο για το ρόλο που παίζουν οι ελεύθερες ρίζες στην επιδείνωση της υγείας του ανθρώπου. Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της επιτάχυνσης της διαδικασίας γήρανσης και της πρόκλησης διαφόρων προβλημάτων υγείας. Η κατάσταση της αθηροσκλήρωσης τώρα συνδέεται άμεσα με την παρουσία του χλωρίου στα τρόφιμα και το νερό.


Αυτοί είναι οι βασικότεροι λόγοι για τους οποίους η χρήση ενός φίλτρου από-χλωρίωσης στις μέρες μας θα πρέπει πάντα να είναι στο μυαλό όλων μας. Δεδομένου ότι το χλώριο προστίθεται στο νερό από την αρχή, αλλά δεν αφαιρείται από αυτό, είναι δική μας η ευθύνη να το απομακρύνουμε από το νερό στο επίπεδο του δικού μας νοικοκυριού. Ένα φίλτρο από-χλωρίωσης όχι μόνο αφαιρεί το χλώριο, αλλά και τις ελεύθερες ρίζες και τα τριαλογονομεθάνια που θα σχηματίσει. Το αποτέλεσμα είναι βιολογικά και χημικά άοσμο καθαρό νερό.


Ηλίας Παπαποστόλου MSc
http://technologianerou.blogspot.com
elias@pmsgroup.gr

27-1-2012: Εφημερίδα Ταχυδρόμος σελ.18 αρ.φύλλου 1868

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Θες να πάθεις καρκίνο; Πίνε... εμφιαλωμένο

Εξασθενές χρώμιο σε εμφιαλωμένα νερά

Εμείς είχαμε ασχοληθεί επισταμένα και είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το θέμα του καρκινογόνου εξασθενές χρωμίου που ποτίζουν τους βιωτούς και άλλους. Τωρα ερχονται να μας που ότι είναι …ανησυχητικά τα στοιχεία έρευνας που διενήργησαν οι Οικολόγοι - Πράσινοι, καθώς τόσο το πόσιμο όσο και στο εμφιαλωμένο νερό που καταναλώνουμε περιέχει εξασθενές χρώμιο που αναγνωρίζεται ως καρκινογόνο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Κανένας όμως δεν του λέει στην ψύχρα ότι θα σαπίσουν τα συκώτια σας, και θα γεμίσετε καρκινικούς όγκους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όλα τα άλλα είναι ευφυολογήματα για να δικαιολογήσουν τους εγκληματίες που το ρίχνουν όπου δει.
Ενώ το εξασθενές χρώμιο αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως καρκινογόνο, υπάρχει όριο μόνο για το ολικό χρώμιο, 50 ppb (50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο).

Οι περιπτώσεις καρκίνου στα Οινόφυτα, σε έρευνα που διεξήχθη το 2010, υπερέβαιναν κατά 1.472% (στο ήπαρ), 441% (στα γυναικολογικά), 240% (στο στόμα), 145% (στους πνεύμονες) τα κρούσματα στην υπόλοιπη Βοιωτία.

Μετά από έρευνες σε επιλεγμένες ετικέτες εμφιαλωμένου νερού, σε τρεις από αυτές ανιχνεύθηκε εξασθενές χρώμιο, αυξημένο σε κάποιες περιπτώσεις στα 22ppb. Παρόμοιες εξετάσεις διενέργησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών για άλλες ετικέτες και βρήκε και αυτό τρεις με μολυσμένο περιεχόμενο.

Οι Οικολόγοι απευθύνθηκαν στους κρατικούς φορείς, τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου και Τροφίμων (ΕΦΕΤ), καθώς και το Γενικό Χημείο του Κράτους, για να ελέγξουν τα εμφιαλωμένα νερά.

Ο ΕΦΕΤ, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, αρνήθηκε να προχωρήσει σε αναλύσεις, επειδή δεν έχει ενταχθεί επίσημος έλεγχος για εξασθενές χρώμιο στα εμφιαλωμένα για το 2011 (δεδομένου ότι δεν υπάρχει ειδικό όριο αποκλειστικά για εξασθενές), ενώ το Γενικό Χημείο επικαλέστηκε φόρτο εργασίας.

Έτσι οι Οικολόγοι πραγματοποίησαν ιδιωτικούς ελέγχους και εξέφρασαν την απορία τους σχετικά με τη στάση της κυβέρνησης, καθώς, ενώ το 2010 με Κοινή Υπουργική Απόφαση καθιερώθηκε όριο για τα νερά του Ασωπού ποταμού τα 3ppb, δεν έγινε τίποτα για το πόσιμο νερό. Στη συνέχεια το υπουργείο, έκανε στροφή, ζητώντας νέες έρευνες, και το θέμα των ορίων μετατέθηκε, όπως ανέφεραν, επ' αόριστον, δηλαδή…. Όταν πεθάνουν καμιά πεντακοσαριά θα δούμε.

Με δικαστική απόφαση που εκδόθηκε το 2008 στη Θήβα, το δικαστήριο ζήτησε να σταματήσει η διάθεση πόσιμου νερού ως ακατάλληλο, μέχρι να κατασκευαστούν δεξαμενές για καθαρό, πόσιμο νερό.

Επίσης το 2010 το δικαστήριο της Χαλκίδας, θέσπισε, για πρώτη φορά, για την περιοχή της Μεσσαπίας, όριο για τη συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου τα 2ppb. Γι΄ αυτό και η Μεσσαπία είναι η μόνη περιοχή στην Ελλάδα που γίνονται μετρήσεις και τηρούνται τα όρια.

Οι ασύδοτες βιομηχανίες ευνοούνται από την έλλειψη ορίων και μηχανισμών ελέγχων για εξασθενές χρώμιο και αντιστέκονται ώστε να διατηρηθεί αυτό το καθεστώς. Στην Ευρώπη η μόνη χώρα που έχει θεσπίσει όριο είναι η Ιταλία με 5ppb ενώ οι Αμερικανοί επιστήμονες έθεσαν το επιτρεπτό όριο συγκέντρωσης εξασθενούς χρωμίου στα 0,02ppb.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου γιατί όσο δεν προχωρά ο προσδιορισμός ορίων οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, καθώς και τα νερά επηρεάζουν τις καλλιέργειες, τα εμφιαλωμένα αναψυκτικά και άλλα ήδη καθημερινής κατανάλωσης.

ΠΗΓΗ: http://ixnos.blogspot.com/2012/01/blog-post_6428.html