Η Πορταριά και τα γύρω χωριά…
Καθημερινό θέμα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο είναι τις τελευταίες μέρες η χλωρίωση του νερού από τη ΔΕΥΑΜΒ στα χωριά του Πηλίου και η αναστάτωση που προκλήθηκε. Από τη μία οι κάτοικοι διαμαρτύρονται -δικαίως- γιατί είχαν πάντα ένα άριστο πηγαίο νερό και από την άλλη η ΔΕΥΑΜΒ οφείλει να προστατεύσει την υγεία του πληθυσμού από το μικροβιακό φορτίο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
…μικρόβια στο δίκτυο…
Για ποιο λόγο δημιουργήθηκε μικροβιακό φορτίο; Εάν μπορεί να εντοπιστεί η αιτία τότε έχει καλώς, μπορεί ο πληθυσμός της περιοχής να συνεχίσει να καταναλώνει καθαρό νερό όπως πρότινος. Η αιτία όμως δεν μπορεί να είναι μόνο πρωτογενής, δηλαδή στην πηγή (όπως παραδέχθηκαν οι εκπρόσωποι της ΔΕΥΑΜΒ χθες βράδυ στην εκπομπή «Πολιτικό forum» του κ. Λουκά στην τηλεόραση του Astra) αλλά στο δίκτυο των παλαιών σωληνώσεων όπου «ταξιδεύει» το νερό. Η επιμόλυνση βρέθηκε στην τελική χρήση (βρύσες) όπου μετρήθηκαν οι αποκλίσεις από το νόμιμο όριο.
Χλωρίωση και όρια νομοθεσίας
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η ΔΕΥΑΜΒ πρέπει να επισκευάσει όλο το «αχαρτογράφητο δίκτυο Πορταριάς» -όπως δήλωσε η κα Αναστασία Κολιού, δν/ντρια της ΔΕΥΑΜΒ- δίκτυο με νέους πλαστικούς σωλήνες (σε κάποια σημεία έχει ήδη γίνει) και να ελέγχεται συχνά και περιοδικά ότι δεν υπάρχουν διαρροές, δεν υπάρχουν βλάβες, και το δίκτυο είναι μονίμως υπό πίεση! Η άλλη λύση; Η χλωρίωση του νερού «ιδανικά» με δοσομετρικές αντλίες ώστε να μην υπάρχει υπολειμματικό χλώριο άνω των 0,2-0,4 mg/l (σημειώστε εδώ ότι αυτό το όριο ισχύει και για τη χρήση του νερού στο πλύσιμο, ντους κλπ – πρέπει να έχει την ίδια ιδιότητα ως πόσιμο! Αυτό ενδιαφέρει πρωτίστως την υγειονομική Υπηρεσία). Άλλες τεχνικά λύσεις όπως η οζονίωση στις δεξαμενές αποθήκευσης νερού ή η χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας UV (σχετικό άρθρο κ. Τσελέντη στον «Ταχυδρόμο» 24/1/2012 με την τεκμηρίωση του κ. Αλέξανδρου Γούναρη, χημικού μηχανικού) δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε όλο το μήκος του δικτύου. Άρα λοιπόν η χλωρίωση είναι απαραίτητη.
Γιατί το χλώριο προστίθεται στο πόσιμο νερό;
Από τα τέλη του 19ου αιώνα, το χλώριο έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται λόγω μικροοργανισμών. Επίσης, προστίθεται στο νερό προκειμένου να αποφευχθεί η εκδήλωση μολυσματικών νόσων, όπως η διάρροια, που θα περνούσαν μέσα από το νερό. Ακόμα και σήμερα, ο ρόλος του χλωρίου στον τομέα του καθαρισμού των υδάτων παραμένει ο ίδιος. Προστίθεται για την απολύμανση του νερού, έτσι ώστε να είναι καθαρότερο για κατανάλωση. Ωστόσο, μπορεί από μόνο του να δημιουργήσει προβλήματα. Για το λόγο αυτό, πρέπει κιόλας να απομακρύνεται πριν από την κατανάλωση.
Γιατί το χλώριο θεωρείται επιβλαβές σε πόσιμο νερό;
Η κα Εβίνα Παπαρίζου, βιολόγος-μικροβιολόγος τροφίμων ανέλυσε διεξοδικά στο Κατηχώρι στις 18/1/2012 τις επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων. Παρά το γεγονός ότι το χλώριο επιτελεί ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην απολύμανση του νερού, είναι επίσης σημαντικό να μην αφήνει «ίχνη» πίσω του. Τα ίχνη αυτά είναι εύκολα διακριτά από την έντονη γεύση που δίνουν στο νερό. Η οσμή του χλωρίου στο νερό μπορεί να είναι αρκετά ισχυρή. Αυτό, σε συνδυασμό με τη γεύση μπορεί να καταστήσει το νερό ακατάλληλο για πόση.
Αλλά οι κίνδυνοι του χλωρίου στο νερό δεν περιορίζονται μόνο στην οσμή και τη γεύση του. Το χλώριο μπορεί να είναι τοξικό σε υψηλά επίπεδα. Χημικά, η ουσία αυτή έχει ταξινομηθεί ως δηλητήριο. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το χλώριο μπορεί να αντιδράσει με άλλες χημικές ουσίες που υπάρχουν στο νερό και να προκαλέσει τριαλογονομεθάνια, μια κατηγορία ενώσεων που περιλαμβάνουν χλωροφόρμιο και βρωμοφόρμιο. Η παρατεταμένη έκθεση σε αυτές τις χημικές ουσίες μπορεί να είναι καρκινογόνος. Οι γυναίκες που πίνουν χλωριωμένο νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν μεγαλύτερη τάση να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.
Ελεύθερες ρίζες και η ζημιά που μπορούν να κάνουν στο ανθρώπινο σώμα
Οι ελεύθερες ρίζες είναι ουσίες που παράγονται από τον οργανισμό μας, τόσο κατά τη διαδικασία φυσιολογικών λειτουργιών, όπως ο μεταβολισμός των τροφών και η σωματική άσκηση, όσο όμως και από εξωγενείς παράγοντες όπως το κάπνισμα, η εισπνοή ρύπων, η ηλιακή ακτινοβολία και άλλα.
Η ιατρική επιστήμη ανησυχεί όλο και περισσότερο για το ρόλο που παίζουν οι ελεύθερες ρίζες στην επιδείνωση της υγείας του ανθρώπου. Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της επιτάχυνσης της διαδικασίας γήρανσης και της πρόκλησης διαφόρων προβλημάτων υγείας. Η κατάσταση της αθηροσκλήρωσης τώρα συνδέεται άμεσα με την παρουσία του χλωρίου στα τρόφιμα και το νερό.
Αυτοί είναι οι βασικότεροι λόγοι για τους οποίους η χρήση ενός φίλτρου από-χλωρίωσης στις μέρες μας θα πρέπει πάντα να είναι στο μυαλό όλων μας. Δεδομένου ότι το χλώριο προστίθεται στο νερό από την αρχή, αλλά δεν αφαιρείται από αυτό, είναι δική μας η ευθύνη να το απομακρύνουμε από το νερό στο επίπεδο του δικού μας νοικοκυριού. Ένα φίλτρο από-χλωρίωσης όχι μόνο αφαιρεί το χλώριο, αλλά και τις ελεύθερες ρίζες και τα τριαλογονομεθάνια που θα σχηματίσει. Το αποτέλεσμα είναι βιολογικά και χημικά άοσμο καθαρό νερό.
Ηλίας Παπαποστόλου MSc
http://technologianerou.blogspot.com
elias@pmsgroup.gr
27-1-2012: Εφημερίδα Ταχυδρόμος σελ.18 αρ.φύλλου 1868
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου