Δρ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ομότιμου καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την καταλληλότητα του νερού γενικότερα και ειδικότερα στη Θεσσαλία που μας αφορά. Παλαιότερα το πρόβλημα αφορούσε κυρίως στη χρήση υδάτων από πηγάδια, που συνόδευαν με βόθρους και μεταδίδονταν τα λοιμώδη νοσήματα με τη διασπορά μικροβίων. Οι στεγανοί βόθροι και η χλωρίωση του προς πόση νερού ήλεγξαν τη νόσηση από τυφοειδή πυρετό και άλλες μεταδοτικές νόσους σε συνδυασμό με την κατάλληλη θεραπεία (αντιβίωση των νοσούντων).
Προέκυψε όμως σταδιακά άλλο πρόβλημα με τη χρήση των φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, που από τριάντα και πλέον ετών έχουν γενικευτεί στις καλλιέργειες. Με την αλόγιστη χρήση αυτών των φαρμάκων, που πέρασαν στον υδροφόρο ορίζοντα, ρυπάνθηκε σε τέτοιο βαθμό η φύση, που μεταξύ άλλων αρσενικό εμφανίστηκε στο άριστο παλαιότερα νερό της Αγριάς, ενώ βρύση από νιτρικά και άλλες επιβλαβείς ενώσεις στο νερό του κάμπου.
Έτσι, γλιτώσαμε άμεσα από τα λοιμώδη νοσήματα, αλλά σήμερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τη νέα ρύπανση, που ύπουλα και κάπως βραδύτερα επιδρά στον οργανισμό μας με αποτέλεσμα διάφορα μεταβολικά νοσήματα και κυρίως με καρκίνους (λ.χ. ήπατος).
Οι εταιρείες υδάτων (Δήμοι κλπ) κάνουν ό,τι μπορούν αλλά όπως είναι φυσικό η προσπάθειά της περιορίζεται κυρίως στη χλωρίωση του νερού για τον έλεγχο της μολύνσεως από παθογόνα μικρόβια και τις επιδημίες που μάστιζαν τον τόπο προ εξήντα έως εβδομήντα ετών. Πλην όμως στο νερό προστίθεται και το χλώριο, που μακροπρόθεσμα μόνο προβλήματα προκαλεί στον οργανισμό. Αυτό το γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με ενυδρεία και φιλτράρουν το νερό που χρησιμοποιούν για τα ψάρια τους, αφού αν χρησιμοποιήσουν ατόφιο το νερό της βρύσης θα δουν τα ψάρια τους να ψοφάνε σύντομα!
Για τη Θεσσαλία λύση θα ήταν ο Αχελώος να υδροδοτεί πόλεις και οικισμούς όπως ο Μόρνος το λεκανοπέδιο Αττικής αλλά τέτοιες λύσεις είναι απαγορευτικές οικονομικά. Έτσι οφείλουμε να συμβιβαστούμε με το υπάρχον νερό που ο κάθε Δήμος μας παρέχει ή με την ενδεχόμενη γεώτρησή μας.
Εδώ υπάρχουν δύο λύσεις για το πόσιμο νερό και εκείνο, που θα χρησιμοποιήσουμε στην παρασκευή φαγητού κλπ.
Η μία λύση είναι η χρήση εμφιαλωμένου νερού, η άλλη είναι η παρασκευή άριστου νερού από το παρεχόμενο στο δίκτυο με τη χρήση καταλλήλων φίλτρων.
Με την πρώτη λύση το εμφιαλωμένο νερό συλλέγεται σε κάποια πηγή κάπου στη χώρα που καλόπιστα τη δεχόμαστε ως κατάλληλη ή στην καλύτερη περίπτωση το νερό παράγεται ως βιομηχανικό προϊόν με φίλτρα αντίστροφης όσμωσης σε εργοστάσια αναψυκτικών ποτών.
Η συλλογή ή παραγωγή νερού, η εμφιάλωση, η μεταφορά και πώληση (χονδρική – λιανική) έχουν κάποιο κόστος που όλοι γνωρίζουμε. Επιπλέον από τη στιγμή της εμφιάλωσης μέχρι τα ποτήρια μας, το νερό περνά από πολλά στάδια, λ.χ. μεταφοράς, αποθήκευσης κλπ και ποτέ κανείς δεν είναι σίγουρος για την τελική ποιότητά του.
Εξάλλου η δαπάνη του εμφιαλωμένου νερού σε βάθος χρόνου είναι σημαντική, αν και με τον τρόπο που πληρώνεται δε φαίνεται.
Η δεύτερη λύση είναι η χρήση του νερού υδρεύσεως ή της γεώτρησής μας (μετά από χημική ανάλυση για τον έλεγχο της ποιότητάς του) και τη διόρθωση με το κατάλληλο φίλτρο. Έτσι, ό,τι κάνει η βιομηχανία εμφιαλωμένου το κάνουμε εμείς στην κουζίνα μας στην ποσότητα και την άριστη ποιότητα που επιθυμούμε.
Εκτός από την τοποθέτηση του φίλτρου στην παροχή της κουζίνας υπάρχει και η λύση της κεντρικής παροχής. Ανάλογα με την ποιότητα του νερού επιλέγεται το κατάλληλο σύστημα από το πιο απλό για τις εύκολες περιπτώσεις μέχρι το πολύπλοκο (αντίστροφη όσμωση), που μπορεί να παράγει άριστο και εύγευστο νερό από οποιαδήποτε πηγή. Σήμερα, για τις δύσκολες περιπτώσεις υπάρχουν συστήματα πολλαπλών σταδίων επεξεργασίας με αντίστροφη όσμωση (ελέγχουν και τα άλατα) σε πολύ λογικές τιμές και με μικρό κόστος συντήρησης. Την άριστη τεχνολογία και τις λογικές τιμές συνδυάζουν συσκευές ινδικής προέλευσης.
Αν θέλει κανείς να συγκρίνει το κόστος του φιλτραρισμένου νερού με εκείνο που παρέχεται από τις φιάλες του εμπορίου θα μείνει έκπληκτος. Κάθε λίτρο νερού που παράγεται από τα οικιακά φίλτρα κοστίζει 0,009€.
13-2-2011: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑ αρ. φύλλου 34346 σελ. 43
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου